Annemarie van Hooff (Bodegraven 1963) beleeft een ongekend genoegen aan het werken met verf. Het is voor haar een eindeloze bron van inspiratie en levend als het leven zelf.

Haar werk gaat vooral over de schijnbare tegenstelling tussen intimiteit en isolement. Deze tegenstelling vertaalt zij door het schilderen van beelden die de intimiteit van het alledaagse uitdrukken. Door hun uitvergroting en het ontbreken van een context lijken deze beelden in een isolement te verkeren

Annemarie probeert één beeld de onlosmakelijkheid weer te geven van de menselijke behoefte aan intimiteit en het isolement van het menselijk bestaan.