Mijn beroep is mijn bestaan.

Een schaduwspel van tijd.

Een ander land,

een

land verder,

het land dat in mij woont.

Een toren die van de hemel droomt.

Wat was en nu is “tragiek van de tijd”.

Herinneringen zijn vertekeningen.

In zichzelf gekeerde romantiek.

Maar alles, zeg ik zelf, alles vergaat,

als tijdelijkheid van alle dingen.